اولین دندان هایی که هر انسان در دهان خود احساس می کند و از آنها برای خرد کردن و جویدن غذا استفاده میکند دندان های شیری نام دارد که تعداد آنها 20 عدد است.
پس از افتادن این دندان ها که معمولا در سن 6-7 سالگی رخ می دهد ،دندان های جدیدی رویش می کنند که به ددان های دائمی معروف اند وتعداد آنها 32 عدد است.
دندانهای شیری و دایمی طبق برنامه ریزی و ترتیب رویش معینی در فک بالا و پایین ظاهر می شوند. اگرچه زمان رویش آنها ممکن است به طور طبیعی تا بیش از دو سال هم نوسان داشته باشد ولی دو دندان قرینه نمی بایست با فاصله بیش از ۶ ماه نسبت به یکدیگر برویند. تکامل دندانی دخترها معمولا" جلوتر از پسرها می باشد. دندانهای دخترها در قیاس پسرها همچنین تاج های کوچکتر و ریشه هایی اندکی کوتاهتر دارند.
جالب است به خاطر بسپارید که تمامی دندانهایی که یک انسان تا آخر عمر خواهد داشت (بجز دندانهای غیر طبیعی) هنگام تولد او داخل استخوانهای فکین تشکیل شده اند و یا در حال تکامل می باشند. در واقع جوانه تمامی دندانهای شیری و دندانهای کرسی اول دایمی در بدو تولد تشکیل شده اند و حتی آهکی شدن آنها در جریان می باشد. جوانه بقیه دندانهای دایمی نیز در این زمان بوجود آمده ولی آهکی شدن آنها در طی کودکی صورت خواهد گرفت. بنابراین نگهداری دندانهای فرزند شما می بایست از پیش از تولد او آغاز گردد. سوء تغذیه مادر در این دوران باعث ایجاد ساختاری نرم و همچنین اخلال در روند آهکی شدن دندانها می گردد و بدین ترتیب استعداد پوسیدگی و بروز نواقص دندانی افزایش می یابد
برخی شواهد حاکی است که شیر مادر نسبت به شیر خشک سبب تکامل بهتر دندانها و فکین جنین می گردد. مادران باردار و شیرده به منظور بهبود روند تکامل دندانهای فرزند خود می بایست موادر ذیل را در نظر بگیرند:
والدین می بایست تا زمانی که کودک قادر به انجام بهداشت دهان و دندان خود گردد این وظیفه را به عهده بگیرند. بعد از شیر دادان، لثه نوزاد باید توسط گاز تمیز شود. مسواک زدن با روش اولین دندان آغاز خواهد شد. نخ دندان نیز به محض تکمیل رویش تمامی دندانهای شیری ضروری است.