تاثیر چسب دندان بر براکت ها

چسب دندان در براکت ارتودنسی

همانطور که پیشتر با شما صحبت کردیم براکت های دندانی را بسیار خوب شناخته باشید اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که یکی از مهم ترین عواملی که بر براکت ها تاثیر میگذارد را باید چسب های دندانی دانست.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید .چراکه برای شما بسیار مفید خواهد بود.

تا دهه ۱۹۷۰ که تکنیک‌های پیشرفته متعددی کشف شد، روش‌های ارتودنسی مورد استفاده تقریباً مشابه بودند. برجسته‌ترین تکنیک پیشرفته، کاربرد چسب دندانی برای ثابت نگه‌داشتن براکت روی دندان‌ها بود. یک چسب دندان روی سطح دندان‌هایی که می‌بایست براکت ها مستقیماً روی آنها قرار گیرند گذاشته می‌شد. این روش جایگزین روش سیم‌پیچی جداگانه هر دندان برای نگه داشتن براکت ها در محل شد. علاوه بر چسب دندانی، لیگاچور های الاستیک (اورینگ) و گره های فلزی غالباً برای محکم کردن و ثابت نگه‌داشتن براکت ها بکار گرفته می شد.

در دهه ۱۹۷۰ کاربرد استیل زنگ نزن به جای طلا و نقره بخشی از پیشرفت های دندان‌پزشکی نوین بود که برای ساخت براکت ها استفاده می‌شد. استیل ضدزنگ در دهه ۱۹۶۰ کم‌کم در حال محبوب شدن بود اما در اواسط دهه ۱۹۷۰ بود که دندان‌پزشکان شروع به استفاده از این ماده در درمان های دندان‌پزشکی کردند. فولاد ضدزنگ، هم خیال بیماران را راحت کرد و هم کار دندان‌پزشکان را ساده‌تر کرد، بیماران خوشحال بودند چون هزینه استفاده از براکت ها کاهش یافت و دندان‌پزشکان آن را ترجیح می‌دادند چون بسیار انعطاف‌پذیر بود و به راحتی می‌توانستند آن را فرم دهند.

براکت های اولیه کدامند؟

براکتهای مورد استفاده در اوایل دهه ۱۹۰۰ به‌طور چشمگیری متفاوت از براکت های امروزی بودند. دندان‌پزشکان دور هر دندان را بطور جداگانه بند می‌کردند (با مواد متفاوت) سپس این بندها توسط یک سیم به هم متصل می‌شدند. این سیم قابل تنظیم بود تا بتوان به دندان‌ها فشار وارد کرد به این امید که به تدریج آنها را حرکت داده و در یک ردیف قرار  گیرند. بسیاری از دندان‌پزشکان طلا را ترجیح می‌دادند چون این فلز پس از گرما دیدن بسیار انعطاف‌پذیر می‌شد. طلا قابل شکل دادن و پیچیدن به دور دندان‌ها بود. 
بیمارانی که استطاعت مالی برای خرید طلا جهت کاربرد به عنوان دستگاههای ارتودنسی را نداشتند غالباً می‌بایست از دومین فلز مورد ترجیح دندان‌پزشکان استفاده می‌کردند، فلز نقره. نقره خیلی ارزان‌تر از طلا بود اما به اندازه آن انعطاف‌پذیر نبود. هرچند نسبت به موادی مانند چوب و عاج فیل که کار کردن با آنها بسیار دشوار بود ارجحیت داشت.

ارتودنسی

متخصص ارتودنسی

کاربرد باندینگ ارتودنسی

باندینگ ارتودنسی چیست؟

شاید شما هم بسیار این نام را شنیده باشید و کنجکاو باشید که این نام برای چه مواردی به کار گرفته میشوند ما در این مطلب برای شما اطلاعاتی را درباره این موضوع و معرفی کلی باندینگ در نظر گرفته ایم.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید.

تا اواسط دهه ۱۹۷۰ و ظهور باندینگ مستقیم، اتصالات  ارتودنسی به صورت حلقه هایی دور دندانها قرار می گرفت و اما چرا اختراع باندینگ مستقیم براکت به دندانها تا این حد با تاخیر روبرو شد؟ پاسخ ماده چسباننده است. اگرچه براکت های باند شونده پیشتر ساخته شده بود ولی فرمولاسیون ماده چسباننده تا نزدیک به ده سال بعد از آن به کیفیت مطلوب دست نیافت.

بررسی پیشینه ارتودنسی

پیش از اینکه به مبحث ارائه خدمات به روز از دنیای ارتودنسی بپردازیم میخواهیم برای شما صحبت هایی از دنیای گذشته ارتودنسی داشته باشیم.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید چرا که بسیار مفید خواهد بود.

از قرن ها پیش انسانها به دنبال دندانهای مرتب بوده اند. به گفته انجمن متخصص ارتودنسی های آمریکا اجساد مومیایی یافت شده است که دارای حلقه فلزی روی دندانهایشان بوده اند و برای بستن فواصل بین دندانها از نخ های بدست آمده از احشای حیوانات استفاده می شده است. رومیان قدیم هم مردگان خود را با ابزارهای متصل به دندانهایشان دفن می کرده اند. بین سالهای ۴۰۰ تا ۵۰۰ قبل از میلاد بقراط و ارسطو نظراتی در مورد نحوه مرتب کردن دندانها مطرح کردند. پس از میلاد مسیح، سلسوس اولین روش درمان ارتودنسی دندانها را با فشار انگشت ارایه نمود. اما اساس تحولات ارتودنسی به حدود سالهای ۱۷۰۰ میلادی باز میگردد

ارتودنسی

متخصص ارتودنسی