ارتودنسی را به شیوه های بسیار زیادی میتوانید به کار ببرید اما ما در این مطلب برای شما یکی از نمونه های این ارتودنسی را میتوانیم معرفی کنیم که برای شما بسیار حائض اهمیت است.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید اگر شما هم به دنبال ایده ها و شیوه های به روز در ارتودنسی هستید.به منظور اینکه پلاک ها نیروهای کنترل شده و کارآمدی را به دندانها تا رسیدن به موقعیت مطلوب وارد نمایند، شرایط خاصی باید برقرار باشد. از اینرو تنها کیس های انتخابی می توانند توسط سیستم اینوزلاین درمان شوند. تمامی دندانها باید رویش یافته باشند. ردیف کننده ها برای حرکت دادن دندانها طراحی شده اند و اختلالات فک یا بایت را اصلاح نی کنند. به عبارت دیگر، اینوزلاین اورجت یا کراس بایت شدید را درمان نمی کند. یک پلاک نمی تواند نامرتبی ها یا فاصله زیاد بین دندانها اصلاح کند. بیمارانی که بریج دارند کاندید مناسبی برای اینوزلاین نیستند زیرا بریج دو یا چند دندان را محکم کنار یکدیگر نگه می دارد و این می تواند سبب مقاومت در برابر حرکت دندانها گردد.
پلاک ها را می توان با مسواک زدن و شستن با آب ولرم تمیز کنید. مسواک زدن محکم ممکن است سب خش انداختن روی پلاک و آشکارتر شدن آن گردد. در حالتی که پلاک داخل دهان هست از خوردن غذا، جویدن آدامس و سیگار کشیدن بپرهیزید. این امر سبب تغییر رنگ و یا تغییرشکل ردیف کننده خواهد شد. نوشیدن مایعات غیر از آب در حضور پلاک داخل دهان توصیه نمی گردد. یک پلاک شکسته، تغییرشکل یافته یا گم شده باعث اخلال در روند صحیح حرکت دندانها می گردد. اگر پلاکی ظرف کمتر از ده روز بشکند یا گم شود، از ردیف کننده قبلی استفاده کنید و از طریق تماس با مطب درخواست تهیه پلاک جدید نمایید. اگر پلاک برای بیش از ۱۱ روز داخل دهان گذاشته شده است می توانید بجای آن پلاک بعدی را استفاده کنید
تا به این مطلب برای شما بسیار گفته ایم که ارتودنسی شاخه های مختلفی دارد اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که ارتودنسی از علم های دیگر نیز برای پیشبرد اهداف خود کمک میگیرد برای مثال از ایمپلنت ها در مواردی که نیاز باشد استفاده خواهد کرد.
کاشت دندان غالباً بهترین روش برای جایگزینی دندان از دست رفته به شمار میآید. ایمپلنت دندان در استخوان فک به گونهای قرار داده میشود تا با استخوان طبیعی جوش بخورد و پایهای محکم و قوی را برای دندان جایگزین به دست دهد. ایمپلنت را میتوان جایگزین یک دندان کرد یا از آن به عنوان پایه بریج (پل) یا دندان مصنوعی شامل چند دندان استفاده نمود.
در بیماران با مشکل فاصله دندانی زیاد یا دندانهای از دست رفته، گاهی باید ابتدا درمان ارتودنسی انجام شود تا فضای کافی برای جایگذاری ایمپلنت ایجاد شود، به ویژه اگر دندانهای کناری به سمت جای خالی دندان از دست رفته حرکت کرده باشند. نامرتب بودن شدید دندانها باید ابتدا اصلاح شود تا بتوان ایمپلنت را در محل مناسب وارد کرد.
بالعکس گاهی لازم است ابتدا کاشت دندان انجام شود تا بتوان از ایمپلنت به عنوان پایه یا انکوریج پلاک یا وسایل ارتودنسی استفاده کرد. این ترتیب زمانی کاربرد دارد که بیمار چند دندان از دست داده باشد و دندان کافی برای نگه داشتن وسایل ارتودنسی وجود نداشته باشد.
زمان جایگذاری ایمپلنت برای کودکان و نوجوانانی بسیار مهم است که فکشان هنوز در حال رشد است. همزمانی ارتودنسی و کاشت دندان برای برخی بیماران جوانتر مناسب است، اما متخصص ارتودنسی و جراح دهان و دندان باید طرح درمان دقیقی را برای دستیابی به نتایج دلخواه تهیه کنند. چنانچه کاشت دندان بیماران جوانتر در زمان نامناسب انجام شود، ایمپلنت درست انجام نمیشود یا به دلیل در حال رشد بودن فک جابجا میشود
بسیاری از افراد بر این باورند که چیدمان دندان ها دارای فرم خاصی است.اما نمیدانند که این فرم باید چه ویژگی هایی داشته باشد.ما در این مطلب قصد داریم که برای شما اطلاعات بسیار مفیدی را درباره این موضوع بدهیم.پس با ما همراه باشید.
خط میانی قوس دندانی هر فک را میدلاین می گویند. این مشکل میتواند زمینه دندانی، فکی و یا هر دو داشته باشد. نامرتبی دندانها و یا عدم تقارن اسکلت فک بالا و یا بالاخص پایین ممکن است سبب جابجایی خط میانی قوس دندانی گردد. گاهی نیز به دلیل اینکه دندانهای عقبی نمی توانند به درستی روی هم قرار بگیرند فک پایین به یک سمت منحرف می گردد
در صورتیکه مشکل دندانی باشد که معمولا با کجی دندانها نیز همراه است در راستای درمان نامرتبی دندانها می توان به طور کامل یا نسبی این مشکل را برطرف نمود. در مواردی که زمینه اسکلتی وجود دارد، درمان از طریق ارتودنسی جبرانی و یا جراحی فک صورت می گیرد. اگر علت ناهنجاری انحراف فک در جریان بستن دهان و رویهم قرارگیری دندانها باشد، باید برای جلوگیری از تبدیل یک مشکل دندانی به اختلال اسکلتی واقعی هر چه زودتر نسبت به رفع آن معمولا از طریق ارتودنسی اقدام نمود
خوب است بدانید برای نگه داشتن فضای دندان های دائمی در فک پایین و یا فک بالا هرکدام فضانگهدار خاصی ساخته شده و مورد استفاده قرار میگیرد.
فضانگهدار ثابت دو طرفه فک پایین
متخصص ارتودنسی ها معمولا" فضا نگهدار دو طرفه ثابت را نسبت به فضانگهدارهای متحرک ترجیح می دهند. زیرا داخل دهان راحت تر می مانند و ضمنا" دچار افتادن و یا شکستگی نیز نمی شوند. به عبارت دیگر کمتر به همکاری بیمار نیاز دارند.
دستگاههای متحرک می بایست دست کم روزی ۱۴ ساعت در شبانه روز مورد استفاده قرار گیرند. از اینرو به همکاری بیمار بسیار وابسته هستند. در عوض به دلیل قابلیت گذاشتن و برداشتن، رعایت بهداشت دهان آسانتر می باشد.
شاید شما هم بسیار این نام را شنیده باشید و کنجکاو باشید که این نام برای چه مواردی به کار گرفته میشوند ما در این مطلب برای شما اطلاعاتی را درباره این موضوع و معرفی کلی باندینگ در نظر گرفته ایم.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید.
تا اواسط دهه ۱۹۷۰ و ظهور باندینگ مستقیم، اتصالات ارتودنسی به صورت حلقه هایی دور دندانها قرار می گرفت و اما چرا اختراع باندینگ مستقیم براکت به دندانها تا این حد با تاخیر روبرو شد؟ پاسخ ماده چسباننده است. اگرچه براکت های باند شونده پیشتر ساخته شده بود ولی فرمولاسیون ماده چسباننده تا نزدیک به ده سال بعد از آن به کیفیت مطلوب دست نیافت.
پیش از اینکه به مبحث ارائه خدمات به روز از دنیای ارتودنسی بپردازیم میخواهیم برای شما صحبت هایی از دنیای گذشته ارتودنسی داشته باشیم.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید چرا که بسیار مفید خواهد بود.
از قرن ها پیش انسانها به دنبال دندانهای مرتب بوده اند. به گفته انجمن متخصص ارتودنسی های آمریکا اجساد مومیایی یافت شده است که دارای حلقه فلزی روی دندانهایشان بوده اند و برای بستن فواصل بین دندانها از نخ های بدست آمده از احشای حیوانات استفاده می شده است. رومیان قدیم هم مردگان خود را با ابزارهای متصل به دندانهایشان دفن می کرده اند. بین سالهای ۴۰۰ تا ۵۰۰ قبل از میلاد بقراط و ارسطو نظراتی در مورد نحوه مرتب کردن دندانها مطرح کردند. پس از میلاد مسیح، سلسوس اولین روش درمان ارتودنسی دندانها را با فشار انگشت ارایه نمود. اما اساس تحولات ارتودنسی به حدود سالهای ۱۷۰۰ میلادی باز میگردد